مرا درياب که دل دريايي من بي تو مردابست

من ابليس هستم فريال

خداوندا مرا درياب که ديگر رو به پايانم
تمام تن شدم زخمي ز تيغ هم قطارانم
خداوندا نجاتم ده از اين تکرارِ تکراري
از اين بيداد دشمن را بجاي دوست پـنداري
هيچ با من نيست در اين ويرانه ي دنيا
در اين نامردي ايام ، در اين غمخانه ي دنيا
هيچ با من نيست در اين آغازِ بي پايان
ز راه مرگ هم برگشتم ، که مردن هم نبود آسان
همانهايي که مي گفتند هميشه يار من هستند
به هنگام نياز افسوس به رويم ديده بر بستند
شبخوش